Tytuł: Sami. Mroczny wir.
Wydawnictwo: Egmont
Autor: Gazzotti Vehlmann
Dla kogo: nie dla dzieci. Pierwszy tom oceniłam na 8+, ale po przeczytaniu drugiego i trzeciego stwierdzam, że to raczej nie jest komiks dla dzieci, podtrzymuję to zdanie.
O czym: To historia dzieci, które wskutek jakiegoś dziwnego zjawiska zostają same w mieście. W piątej części dzieci już jakby ogarniają sobie ten nowy świat. Tworzą szkołę, wyznaczają przywódców, wiedzą gdzie jest niebezpiecznie. Kiedy jednak znajdują ciało swojego kolegi, postanawiają wejść do czerwonej strefy, tej gdzie jest najbardziej niebezpiecznie, by odnaleźć zabójcę. Zamiast tego dowiadują się w końcu, o co chodzi z tym całym zniknięciem dorosłych i w zasadzie ze złej sytuacji, w której były, przenoszą się do sytuacji jeszcze gorszej.
Plusy: Wciągający, szybka akcja, ciągłe zmiany. Fabuła się jak najbardziej klei, a akcja trzyma w napięciu. Różnorodni bohaterowie, którzy jednak przez całą historię utrzymują swoje charakterystyczne podejście do życia. Od strony psychologicznej każdy z tych bohaterów jest naprawdę spójny, a ich reakcje na to, co się dzieje są przez autora wyraźnie przemyślane. Komiks jest też takim trochę odbiciem świata dorosłych w oczach dzieci. Mnie osobiście zmusił też do zastanowienia się nad tym, czemu pewne rzeczy uważam za odpowiednie dla dzieci, a inne – nie. Ogólnie bardzo fajny komiks. I naprawdę w napięciu czekam na kolejną część, ale, moim zdaniem, nie jest to lektura dla dzieci.
Minusy: Może nie ma aż tyle przemocy co w poprzednich częściach. Mamy tu krew, walkę, noże, mamy trupa, którego dzieci muszą pochować… Jednym słowem – nie jest to komiks dla dzieci.
