Jest to kolejny wpis, po tym poświęconym pieluchom wielorazowym, w którym postaram się przekazać moje doświadczenia w opiece nad dziećmi, rodzicom, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę i którzy szukają jakiegoś punktu wyjścia. A ponieważ jesień i zima to sezon chorobowy, postanowiłam podsumować swoje doświadczenia w dziedzinie przeziębień – takie sposobu na przeziębienie od mamy.

Nie jestem lekarzem, ale odkąd zostałam mamą, moja wiedza na temat leczenia przeziębień i innych schorzeń jesienno-zimowych, uległa znacznej poprawie. W tym wpisie chciałabym się z Tobą podzielić wszystkim tym, czego się nauczyłam i dowiedziałam przez ostatnie cztery lata. Ale zaznaczam, że to są tylko moje doświadczenia.

1. Przede wszystkim, każdy rodzic powinien zdawać sobie sprawę, że organizm człowieka, nawet tego małego, ma swój własny układ odpornościowy i wypracowane przez lata ewolucji mechanizmy radzenia sobie z chorobami. Układ odpornościowy to naprawdę zazwyczaj prężnie działający mechanizm. I najczęściej wystarczy mu po prostu trochę pomóc, a nie starać się na wstępie odwalać całą robotę za niego, zalewając go masą syropków, proszeczków itp. Myślę więc, że dobrze jest zapoznać się z działaniem układu odpornościowego i jego mechanizmami walki z chorobą.

2. Jeśli to wiemy, to łatwiej jest nam  stworzyć takie warunki, żeby organizm mógł się skupić na walce z chorobą. Zapewnić dziecku możliwy spokój, sen, przewietrzyć, nie narażać na kontakt z wieloma ludźmi, którzy przynoszą dodatkowe bakterie i wirusy. W normalnych warunkach organizm dziecka jest sobie w stanie z nimi poradzić dzięki swojemu układowi odpornościowemu, ale osłabiony chorobą może mieć z tym problem. Z resztą w czasie choroby organizm powinien mieć możliwość skupić się na walce z chorobą – im mniej walk musi prowadzić na innych frontach, tym łatwiej mu wrócić do zdrowia.

   A na jakich innych frontach musi walczyć? Chociażby z temperaturą otoczenia – za niską, lub za wysoką, z zarazkami przenoszonymi przez innych ludzi – w przedszkolu, sklepie, sali zabaw, czy gdziekolwiek, ze zmęczeniem, ze stresem… Wszystko to odbiera organizmowi siły, które powinny być skupione na walce z chorobą. Co oczywiście nie znaczy, że jak dziecko jest trochę przeziębione, to nie może wyjść z domu. Jeśli na dworze jest ładna pogoda, a dziecko nie ma gorączki i da radę wyjść na dwór, to droga wolna. Tylko lepiej iść na spacer tam, gdzie nie ma za dużo ludzi (w tym dzieci), żeby po pierwsze – nie zarażać, a po drugie – nie narażać organizmu na dodatkowy kontakt z obcymi bakteriami i wirusami. Trzeba też wtedy uważać, żeby dziecko z jednej strony nie zmarzło, a z drugiej nie przegrzało się i nie spociło, bo to co dla zdrowego organizmu jest łatwe, może okazać się trudne, kiedy osłabiony organizm walczy z chorobą. Przez to odporność jest niska, więc kolejnym chorobom łatwo się przyplątać.

3. Co jeszcze możemy zrobić, żeby pomóc organizmowi naszego dziecka w walce z chorobą? Warto pamiętać o diecie, bo dzięki niej możemy dostarczyć organizmowi składników potrzebnych do walki.  Oczywiście chore dzieci często nie chcą zbyt wiele jeść, nie trzeba ich też zmuszać. Bez jedzenia organizm jest w stanie przetrwać dość długo. Natomiast bez wody – już nie. Dobrze jest więc pilnować, żeby dziecko piło. Nawet samą wodę – szczególnie jeśli ma gorączkę. Ale najlepsze na wszelkie choroby jest mleko mamy, bo to ono najlepiej wspomaga odporność i dostarcza organizmowi broni do walki z chorobą. Więc jeśli karmisz jeszcze piersią, pamiętaj, że masz pod rękę wspaniałe lekarstwo. Więcej informacji na temat składu mleka.

   Za to zdecydowanie nie należy podawać dzieciom cukru. Bo cukier „hamuje zdolność białych krwinek do pochłaniania i niszczenia szkodliwych mikroorganizmów” (źródło). Czyli zamiast pomagać – przeszkadza. Tak więc chyba lepiej już nie dawać nic do jedzenia przez dzień czy dwa, jeśli dziecko nie che jeść, niż dawać mu słodkie bułki i batoniki, tylko po to, żeby coś zjadło.

4. Pamiętaj też, że po chorobie organizm jest najczęściej jeszcze trochę osłabiony i system odpornościowy nie działa w 100%. Potrzeba czasu, żeby powrócić do stanu sprzed choroby. Nie rzucajmy więc dziecka i jego organizmu na głęboka wodę, jak tylko przestanie kasłać. Oszczędźmy mu w miarę możliwości dużych skupisk ludzkich (i zarazkowych), ekstremalnych warunków pogodowych czy stresu. Zadbajmy o dietę, pamiętajmy o probiotykach, z apteki lub naturalnych (jogurt, ogórki kiszone, kiszona kapusta).

   Pomimo tego, co ciągle obiecują nam reklamy, ze zdrowiem nie ma drogi na skróty. Nie ma ani magicznych syropków, ani tabletek, czy zastrzyków, które w jednej chwili uzdrowią nasze dziecko (czy nas) albo błyskawicznie wzmocnią jego odporność.

5. A co zrobić kiedy widzimy, że dziecko zaraz będzie chore? Albo jeśli z dużym prawdopodobieństwem dzisiejszy nieoczekiwany spacer w deszczu, jutro zakończy się katarem?

   Jest kilka możliwości. Po pierwsze jak najszybciej rozgrzać zmarznięty organizm. Bo zmarznięty jest dużo mniej odporny na choroby. Sposoby na rozgrzanie są różne i każdy dorosły jakiś sposób zna. Ale niestety gorąca herbata czy pięćdziesiątka wódki, to nie są najlepsze sposoby dla maluchów. Najmłodsze najlepiej po prostu ubrać w suche i ciepłe ubranie (ale bez przesady) i przystawić do cycka. Starszym można już próbować podać coś ciepłego (ale nie gorącego) i rozgrzewającego. Herbatka z lipy z miodem, albo malinami, albo z imbirem czy cynamonem. Dobrze sprawdzi się też pyszna rozgrzewająca zupka. Można też spróbować natrzeć stopy dziecka maścią bursztynową, która też ma działanie rozgrzewające, a nie zawiera alkoholu. Albo założyć na trochę dodatkowe skarpetki.

   Poza tym, można też sięgnąć po witaminy. Głównie po witaminę C, do której mnie już jakiś czas temu przekonała autorka strony „Akademia Witalności”.  Tylko nie chodzi o taką zwykłą witaminę C, którą kupuje się w aptece w tabletkach czy kropelkach (bo ta jest bardzo słabo przyswajalna), tylko taką z literką L (znaną jako witaminę C lewoskrętną lub po prostu kwas L-askorbinowy). O tym na co działa i jak ją podawać tutaj. Poza witaminą C, ja podaję też większą dawkę witaminy D – po co i dlaczego tutaj.

Czytaj też: Mamy sposoby na przeziębienia – cz. 2 – gorączka i katar

Mamy sposoby na przeziębienia – cz.3 – leki i cukier

Chciałabym jeszcze na blogu poruszyć kilka kwestii związanych z przeziębieniami, ale to już w kolejnym wpisie. W tym jeszcze tylko zaznaczę po raz kolejny, że to jest to czego nauczyło mnie bycie mamą. Nie jestem lekarzem, a moje przemyślenia wynikają tylko z doświadczeń na mnie i na moich dzieciach. Więc nie na wszystkich muszą się sprawdzić. Jeśli mamy jakieś wątpliwości zawsze warto się skontaktować z lekarzem.

Niebawem kolejny wpis na temat chorób, ale w międzyczasie mam nadzieję, że ty też podzielisz się ze mną sprawdzonymi sposobami na przeziębienia.

Zapisz się!

Zapisz się na newsletter, a dostaniesz powiadomienie o każdym nowym wpisie na swoją skrzynkę mailową.