Bycie w edukacji domowej (przynajmniej w Polsce) oznacza konieczność przygotowania się do egzaminów opartych o podstawę programową. Nie brzmi to może zbyt ciekawie, ale na szczęście podstawę większość dzieci opanowuje w czasie dużo krótszym, niż przewiduje plan zajęć dzieci, które „normalnie” uczęszczają na szkolne zajęcia.
Co robić z pozostałym czasem?
Na to pytanie pewnie każdy musi sobie odpowiedzieć indywidualnie. Bo edukacja domowa ma tak naprawdę wiele twarzy i w każdej rodzinie może znaczyć coś całkiem innego.
Nam na przykład zależy, żeby chłopaki mieli czas na uczenie się rzeczy, które ich interesują. Czasami oznacza to moje prawie całkowite wycofanie się z procesu ich nauki i ograniczenie się jedynie do zaznaczenia kilku zadań z ćwiczeń, które mają wykonać w ramach przygotowywania się do egzaminu (zwykle nie zajmuje im to dłużej niż pół godziny dziennie). Ale są też takie okresy, kiedy wiedziona jakąś wewnętrzną nauczycielską potrzebą staram się ich zachęcić do wspólnej nauki i zgłębiania jakiegoś innego tematu (tak jak np. to miało miejsce w przypadku naszej przygody z Kopernikiem). A czasami wybieram wariant pośredni – czyli tworzę zadania bazując trochę na tym, co akurat czytają.
Jak Czarolina pomaga budować postaci?
Dzisiaj chciałam się z Wami podzielić pomysłem na naukę w oparciu o świetny fantastyczny komiks „Czarolina. 2. Dziewczynka, która kochała zwierzołaki.” Pierwsza część komiksu spodobała nam się bardzo. Dlatego nie zdziwiłam się wcale, że kiedy przyszła druga, chłopaki nie mogli zdecydować, kto ma czytać pierwszy. Na szczęście kłótnia nie trwała długo, a w końcu i mi udało się zapisać do kolejki.
Po przeczytaniu pomyślałam, że może warto wykorzystać fantastyczną atmosferę szkoły, która uczy o fantastycznych zwierzętach, żeby trochę pobudzić wyobraźnie moich dzieci. I tak właśnie powstała ta karta pracy.
Ponieważ kolejna część komiksu, pozwala nam się nie tylko dowiedzieć, co jest przyczyną tego, że kolejni bohaterowie zamieniają się w szklane figurki, ale też poznajemy tu co raz więcej magicznych stworzeń, to właśnie na nich skupiłam się tworząc swoim dzieciom karte pracy zatytułowaną – SPRAWDZIAN Z ROZPOZNAWANIA ISTOT FANTASTYCZNYCH
Jeśli chcecie spróbować – KARTA DO WYDRUKOWANIA TUTAJ.
Dla kogo: dla dzieci, które potrafią już pisać
Po co: by rozwijać wyobraźnię oraz nauczyć się tworzyć postacie (umiejętność bardzo przydatna np. przy późniejszym samodzielnym pisaniu opowiadań) oraz (w zadaniu 4) by pokazać dzieciom jak wyobrażenia jednej osoby mogą się różnić od wyobrażeń drugiej osoby.
UWAGI:
1) do jej wykonania nie potrzeba znać komiksu o Czarolinie (ale naprawdę warto)
2) karta wymaga pracy przynajmniej dwóch osób (patrz zadanie 3 i 4). Jeśli nie macie rodzeństwa, spróbujcie wykonać zadania razem z dzieckiem – ale na oddzielnych kartach.
Co dalej?
A jeśli chcecie rozwinąć trochę zadanie, spróbujcie zaproponować dzieciom opowiedzenie historii, której główny bohater ma właśnie takiego stworzonego przez nich zwierzaka. Jeśli dopiero zaczynacie przygodę z opowiadaniem historii, możecie np. zaproponować opowiadanie po zdaniu – czyli zaczynamy historię od np. „Pewnego dnia w lesie chłopiec spotkał bardzo dziwne zwierzątko.” Kolejna osoba musi dodać jedno zdanie, tak by w jakiś sensowny sposób łączyło się z pierwszym. Potem kolejna osoba i kolejna. Aż nam się znudzi. To świetna zabawa np. w czasie długiej jazdy samochodem czy u lekarza. Można się bawić ustnie, ale ze starszymi dziećmi można też pisać.
(Jeśli szkacie innych pomysłów, które zachęcą dzieci do pisania – zajrzyjcie tutaj)
Życzę miłej zabawy.
Pamiętaj, że ja w ten artykuł włożyłam czas i pracę. Jeśli więc Ci się podoba i uważasz, że może się przydać komuś z Twoich znajomych – udostępnij go dalej. Takie udostępnienia i komentarze, to dla mnie znak, że moja praca nie idzie na marne.
A jeśli jesteś na blogu po raz pierwszy – serdecznie zapraszam do zapoznania się z zakładką „Od czego zacząć czytanie bloga?”
