Teraz gender wygląda z każdej dziury, ale ja mimo wszystko postanowiłam zrobić z Kluskiem korale z jarzębiny. Taki jesienny klasyk. Głównie dlatego, że Kluskowi ostatnio przypadła do gustu piosenka, której nauczyłam się chyba w przedszkolu.

W ogóle jakoś tak dziwnie się składa, że jak Klusek chce żeby coś mu zaśpiewać, tak z niczego, to jedyne piosenki jakie przychodzą mi do głowy, to zazwyczaj piosenki, których nauczyłam się w dzieciństwie. I normalnie to do głowy by mi nie przyszło, że je pamiętam w ogóle, a że słowa jeszcze znam – to już całkiem. No ale zaczynam śpiewać i raptem się okazuje, że pamiętam. I to prawie wszystko.

Tekst piosenki jest prosty

To tak na wszelki wypadek, jakby kogoś interesowało.

Myślałam, że Klusek da radę z igłą, ale niestety, po dwóch ukłuciach stracił zapał i kazał mi nawlekać. Nie stracił jednak zainteresowania i dzielnie odrywał kulki z gałązek, nakładał na igłę (potem ja przedzióbywałam) i przeciągał po sznurku.

W rezultacie wystarczyło nam na trzy sznury jarzębinowych korali – dla mnie, dla Kluska i dla tatusia. Micha nie dostał, bo „mógłby zjeść”.